یکشنبه ۶ مهر ۹۳ بود. ۶ سال گذشت.. دقیقا مثل امروز یکشنبه بود.. از چند روز پیش خاطره اون روزا توی ذهنم داره ول میخوره. وقتی فکر میکنم سرگیجه میگیرم.. چه روز وحشتناکی داشتیم.. چه بلایی سرمون اومد که تا عمر داریم تلخیش کم نمیشه
مادرم حالم بده.. دلتنگتم.. بمیرم که هیچی از زندگی ندیدی... بمیرم سر و سامان گرفتنمون را ندیدی.. بمیرم جوان بودی و هم آغوش با خاک شدی. حلالم کن. دعامون کن..شرمنده که نتونستم بیام سر خاکت.. اخه تازه ۴۰ روز از عروسیم گذشته و بزرگترها گفتن نرو سرمزار
کاش میشد زار بزنم و بغضم تموم بشه. الهی بمیرم برای بابا و اجیام.. که اونام امروز حالشون بده و هیچکدوم به روی همدیگه نمیاریم که امروز سالگردته
