این روزها با ناراحتی از مادر شوهر طی میشه
همشم بخاطر اینه دهنش، چفت و بست نداره و همه حرفی را به زبون میاره و صداقت توی حرفاش نیس و از بی صداقتیش رنجیده میشم!!
ای کاش توی یه ساختمون زندگی نمیکردیم و مجبور نبودم هر روز حتی صداشو بشنوم!!!
من سریع ناراحتیمو به همسر میگم، اونم حساس و مادر دوست، ناراحت میشه و میره تو فاز قهر
خب زن زندگیتو بکن. به تو چه که اتفاقای زندگی بچه هات که محض اینکه مادری باهات در میون میذارن و با اینکه تاکید میکنن، میذاری کف دست بقیه!!!
مه سو
واقعیتش برا سالگرد کار خاصی نکردیم...هدیه...کیک خونگی...دمنوش...و چندتایی عکس...
اینقدر که سرمون شلوغ بود...و توی پست در موردش ننوشتم حتی😁
مه سو
مطمئنی همسرت خودش با خواهراش در موردش حرف نزده؟!
و به نظرم به همسرت بگو ببین این مساله رو همه فهمیدن...به نظرم موارد دیگه ی زندگیمون خصوصی بمونه بهتره چون ما دو نفر باید حلشون کنیم...و حرمت زندگیمون باقی بمونه...
یه نصیحت: هیچوقت سعی نکن با مادرشوهرت در بیفتی چون این جنگی هست که هیچ برنده ای نداره...وقتی حرمت ها شکسته بشن و روتون تو روی هم باز بشه هیچوقت دیگه به اون حال اول برنمیگردین....
فقط سعی کن همسرت رو وقتی خسته نیست و با زبان نرم آگاه کنی که مسائل شما دو نفر باید خصوصی بین خودتون بمونه...
من یادمه اوایل نامزدیمون مسائل رو پیش خواهرشوهرم بیان میکردم...روانشناسی خونده بود و کمکمون بود ولی بازم یه وقتا نسبت به نظرش گارد داشتم با اینکه همیشه طرف منو میگرفت...بعد عروسی دیگه هیچ مساله ای رو با هیچکسی عنوان نکردیم سعی کردیم بین خودمون دو تا حلش کنیم چون وقتی به کسی در موردش میگی اون با توجه به تجربه خودش راهنمایی میکنه و ممکنه کاملا راهنمایی اشتباهی هم باشه...گاهی کمک دهنده س البته ولی تا میتونید خودتون مسائلتون رو حل کنین یا نهایت برید از مشاور کمک بگیرید که نگاهی از خارج داشته باشه...کتابهای خوبی هم توی بازار هست سرچ کن مطالعه کن و تکه هاییش رو کنار همسرت بازخوانی کن و نظرش رو بپرس و باهم در موردش همفکری کنین...ما خیلی وقتا در مورد اتفاقاتی که بیرون میبینیم میشینیم حرف میزنیم مثلا میگیم بین فلانی ها فلان اتفاق افتاد، حالا اگه ما بودیم چکار میکردیم چه تصمیمی میگرفتیم...اونجا باهم کنار میایم و اگه بعدا مورد مشابهی برامون اتفاق افتاد با توجه به همون راهکارها که قبلا نتیجه گرفتیم پیش میریم و برا همین مشکلی در رابطه مون پیش نمیاد...من خط قرمزم احترام به خانوادمه...اونم همینطور...همیشه با احترام باهاشون برخورد میکنیم و میدونیم هر توهینی به خانواده طرف مقابلمون یعنی یه ضربه مهلک به رابطه دو نفره مون پس همه ی سعیمون اینه که حرمت ها حفظ بشه...شده از خانواده همسرم ناراحت شدم ولی به روم نیاوردم و فراموش کردم...تمام تلاشتو انجام بده...اون مادر هم ترسیده که لو بره مساله شما رو بازگو کرده برا همین انکار میکنن
مه سو
هیچ وقت هیچ وقت گناه کسی دیگه رو به پای همسرت ننویس...مرد همیشه عاشق مادرش هست بعد عاشق همسرش میشه...براش دو نوع عشق متفاوت هست...
آقایون برای هدیه باید ببینی چی نیاز دارن...همون خیلی خوشحالشون میکنه...
در مورد عکس و آتلیه....حتی شده یه دست لباس اسپرت هم داشته باشین کافیه...سخت نگیر زیاد...مهم خودتون توی عکس هستین...ما سالگرد عقدمون عکس میگیریم چاپ میکنیم هر سال....البته امسال عکاس نداشتیم و نشد....