خیلی وقت بود، اینطوری بلند بلند گریه نکرده بودم
ولی ع نمیدونی چقدر این دل شکستن ها، شور زندگیم را از دست داده و با نبودت خو گرفته ام و اصلا بابتشم ناراحت نیستم
حیف و صد حیف
ولی من مقصر نیستم.. مقصر تویی که همیشه دنبال ایراد گرفتنی
بماند به یادگاری از ۱۶/مرداد/ ۱۴۰۴
در حالیکه خونه را از ظهر که آمدم، مرتب نکردم و یه عالمه کار توی سرمه، کیک کاکائویی توی فر داره پخته میشه چون بدجوری هوس کرده بودم... البته این یکی از هوس هامه!!!
.
کاش سر عقل میومدی و دو روزم که میومدی شهرت، خانواده ات را میدیدی.. الویتت خانواده ات بود
انگار طلسم شدی
خیلی ناراحتم ازش
